12 Nisan 2011 Salı

ŞL Son 8: ManU 2 (3-1) 1 Chelsea

Olmadı... Bu sezon son ümidimiz olan bu kupaya da çeyrek finalde veda ediyoruz. İlk maça rağmen ilk 30 dakikadaki mücadeleci, istekli oyunumuz yenilen golden sonra yerini tamamen amaçsız bir oyuna bıraktı. 70'te Ramires'in atılmasıyla iyice çöktük. 77'de attığımız gol umutlarımızı tekrar yükseltirken saniyeler içinde ManU'nun verdiği cevapla bir kez daha çöktük. Sonuç olarak iki maçta da aldığımız mağlubiyetlerle önümüzde düşüneceğimiz sadece lig maçları kaldı. Bundan sonra kalan 7 lig maçında en iyimizi yapıp artık tutunacak tek dalımız olan ligde kesinlikle ikinciliği almalıyız.

Galip gelince maç yazılarını yazmak çok zevkli oluyor fakat şimdi bunu yazmak tamamen bir külfet. Bu yüzden fazla da uzatmak istemiyorum. Maça kısaca bakalım... İlk 30. dakika mücadele gücümüz gayet yüksekti. Gözle görülür şekilde paslarda ve topa sahip olma oranlarında üstündük. (Ki maçın Old Trafford'da olduğunu da unutmamak gerek.) 4-5 tane de güzel pozisyon yakaladık bu dakikalarda fakat hiçbirini değerlendiremeyince geçtiğimiz iki maçta kendini gösteren kötü özelliğimiz tekrar ortaya çıktı. Üstünlüğü 35. dakikaya doğru rakibe iyice kaptırdık ve arka arkaya ataklarla gelen ManU "atamayana atarlar" diyerek o takımın en nefret ettiğim oyuncusu Hernandez ile golü buldu. Maçın bundan sonrası ise dediğim gibi tamamen amaçsızcaydı. Çok gereksizce oynanan dakikalardı diyebiliriz. Ta ki 77'de umutlarımızı tekrar yeşerten Drogba'nın güzel golüne kadar. Oturduğum yerde iyice sıkılmış bir haldeyken bu golle beraber ben de şöyle bir toparlandım, umutlandım. Fakat fazla sürmedi bu... Santradan sonra saniyeler içinde Park cevabı verince artık gerçekten her şey bitmişti. 1-0'dan sonra 2-1'lik mağlubiyetle yani toplamda 3-1'le turnuvaya veda ediyor, Londra'nın yolunu tutuyoruz.

Bu maça ileride Anelka-Torres-Malouda üçlüsüyle başlamak ne kadar doğruydu bilmiyorum ama bugün pek işe yaramadığı kesin. Devre arasında Torres'i çıkarıp Drogba'yı sokmak yerine Malouda-Drogba değişikliği yapıp 4-3-1-2'ye dönseydik bence daha iyi olurdu. Yani kaybedecek hiçbir şeyimiz yokken Torres'i çıkarmamalıydık diye düşünüyorum. Ama olan olduktan sonra yapılmayan müdahaleleri konuşmak boş tabii...

Şimdi sadece önümüzde 7 güzel lig maçı kaldı. Alınabilecek 21 puandan ne kadar alabiliyorsak alıp en azından bu talihsiz sezonu bir "lig ikinciliği" başarısıyla kapatalım. Artık tüm Chelsealilerin tek dileği bu. Daha sonra görüşmek üzere.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder